Nagehan Alçı: 2022 ortasında bir seçim olacak, bu işin 2023’e kalması imkansız artık
Nagehan Alçı bugünkü yazısında, Türkiye’deki siyasette tansiyonun yükseldiğini ve tansiyonun ger geçen gün artığını söylemiş oldu.
“Hem Tayyip Erdoğan’dan hem Kemal Kılıçdaroğlu’ndan birebir zamandavlet Bahçeli’den birebir vakitte Meral Akşener’den epeyce sert açıklamalar gerisi arkasına geliyor. Siyasette tansiyon yükseliyor, tansiyon artıyor. Son 1 hafta ortasında bu 4 önder de birbirilerini hapishaneye atmaktan, kaçarsa kovalayıp yakalamaktan bahsetti. Mecazen değil, açıkça mahpus tehdidi savurdular birbirlerine” diyen Alçı, yazısının ilgili kısmında şunları kaydetti:
“Paraları alıp kaçacaksın, seni kovalayacağım” laflarından “Ranzanı hazırla”ya, “Sen müebbet yatacaksın”dan, “Çürükler sürtükler”e…
aslına bakarsan bir açıkhava tımarhanesi haline gelmiş toplumu daha da delirtecek açıklamalar bunlar.
Türk siyasi tarihinde 80 öncesi süreçte başkanların karşılıklı epeyce ağır kelamlar sarf ettiği görülmüştür. Ecevit ile Demirel birbirlerine terörist bile dediler lakin birbirilerini hapishaneye atacaklarını hiç söylemediler. Zira sivil siyasetçilerin bu biçimde bir güce sahip olmayacaklarını biliyorlardı.
Siyasetçileri mahpusa atabilme gücü her vakit askerdeydi. Hakikaten 12 Eylül günü TSK iktidara el koydu ve hem Ecevit’i birebir zamandamirel’i hem Türkeş’i hem Erbakan’ı cezaevine gönderdi.
Türkiye’nin sivilleşme çabasını militarizmin bu gücü sivil siyasetçilerin eline geçsin de sistem birebir kalsın diye yapmadık. Ancak sonuç bu biçimde oldu maalesef.
Türkiye’nin sivilleşmesi ve demokratikleşmesi ismine verilen gayretin sonucu büyük bir hayal kırıklığı. Durum bir felaket.
Bu saatten daha sonra görünen görünüm net. 2022 ortasında bir seçim olacak. Bu işin 2023’e kalması imkansız artık.
Türk siyaseti bir Amok koşusuna başladı.
Amok, bilhassa Güneydoğu Asya kültüründe “cinnet” halini tanımlamak için kullanılan bir kavram.
Amok halindeki şahıslar bir berbatlığa uğradığına ya da uğrayacağına inanırlar ve bunu engellemek için delice hareketler yaparlar.
Hem iktidar tıpkı vakitte muhalefet cephesinin bugünkü ruh hallerine ne kadar benziyor değil mi?
Eline gelen her şeyi karşı tarafa atan bir cinnet hali bu çift taraflı yaşadığımız.
Aklıma Stefan Zweig’in büyük başyapıtı “Amok koşucusu” novellası geliyor…
Son 1 yıldır bu köşede tekraren Türkiye’nin cumhurbaşkanlığı seçimini yapmaması gerektiğini, seçim öncesinde başbakanlık sistemine dönüşünün kural olduğunu yazdım.
Hatta ekranlardan siyasi başkanlarımıza yalvardım.
Hiç kimse bu fikirden yana olmadı. Benim sözlerim boşlukta kaldı.
Parlemantarizme geçiş konusunda uzlaşan 6’lı masa bile illa evvel cumhurbaşkanlığı seçimini yaşamak istedi. daha sonrasında sistem değişikliğini savundu.
Bence 6’lı masa ismine bu yanlışsız strateji değildi. Türkiye’yi olağan bir ülke olarak kıymetlendirerek epeyce büyük kusur yaptı 6 başkan.
Artık epey geç…
Bu ihtimal kalmadı.
Mevcut sistemin özünü tartışmadan “Kim aday olsun” saçmalıklarıyla son 2 sene oyalandı tüm ekranlar. Tam bir aldatmacaydı bu.
Maalesef bu tartışmaların tüm iştirakçileri o aldatmacanın bir modülü oldular. Buna ben de dahilim.
Çok söylemiş oldum…
Türkiye’nin bu başkanlık seçimleri kazan-kaybet olmaz, kaybet-kaybet olur diye…”
Nagehan Alçı bugünkü yazısında, Türkiye’deki siyasette tansiyonun yükseldiğini ve tansiyonun ger geçen gün artığını söylemiş oldu.
“Hem Tayyip Erdoğan’dan hem Kemal Kılıçdaroğlu’ndan birebir zamandavlet Bahçeli’den birebir vakitte Meral Akşener’den epeyce sert açıklamalar gerisi arkasına geliyor. Siyasette tansiyon yükseliyor, tansiyon artıyor. Son 1 hafta ortasında bu 4 önder de birbirilerini hapishaneye atmaktan, kaçarsa kovalayıp yakalamaktan bahsetti. Mecazen değil, açıkça mahpus tehdidi savurdular birbirlerine” diyen Alçı, yazısının ilgili kısmında şunları kaydetti:
“Paraları alıp kaçacaksın, seni kovalayacağım” laflarından “Ranzanı hazırla”ya, “Sen müebbet yatacaksın”dan, “Çürükler sürtükler”e…
aslına bakarsan bir açıkhava tımarhanesi haline gelmiş toplumu daha da delirtecek açıklamalar bunlar.
Türk siyasi tarihinde 80 öncesi süreçte başkanların karşılıklı epeyce ağır kelamlar sarf ettiği görülmüştür. Ecevit ile Demirel birbirlerine terörist bile dediler lakin birbirilerini hapishaneye atacaklarını hiç söylemediler. Zira sivil siyasetçilerin bu biçimde bir güce sahip olmayacaklarını biliyorlardı.
Siyasetçileri mahpusa atabilme gücü her vakit askerdeydi. Hakikaten 12 Eylül günü TSK iktidara el koydu ve hem Ecevit’i birebir zamandamirel’i hem Türkeş’i hem Erbakan’ı cezaevine gönderdi.
Türkiye’nin sivilleşme çabasını militarizmin bu gücü sivil siyasetçilerin eline geçsin de sistem birebir kalsın diye yapmadık. Ancak sonuç bu biçimde oldu maalesef.
Türkiye’nin sivilleşmesi ve demokratikleşmesi ismine verilen gayretin sonucu büyük bir hayal kırıklığı. Durum bir felaket.
Bu saatten daha sonra görünen görünüm net. 2022 ortasında bir seçim olacak. Bu işin 2023’e kalması imkansız artık.
Türk siyaseti bir Amok koşusuna başladı.
Amok, bilhassa Güneydoğu Asya kültüründe “cinnet” halini tanımlamak için kullanılan bir kavram.
Amok halindeki şahıslar bir berbatlığa uğradığına ya da uğrayacağına inanırlar ve bunu engellemek için delice hareketler yaparlar.
Hem iktidar tıpkı vakitte muhalefet cephesinin bugünkü ruh hallerine ne kadar benziyor değil mi?
Eline gelen her şeyi karşı tarafa atan bir cinnet hali bu çift taraflı yaşadığımız.
Aklıma Stefan Zweig’in büyük başyapıtı “Amok koşucusu” novellası geliyor…
Son 1 yıldır bu köşede tekraren Türkiye’nin cumhurbaşkanlığı seçimini yapmaması gerektiğini, seçim öncesinde başbakanlık sistemine dönüşünün kural olduğunu yazdım.
Hatta ekranlardan siyasi başkanlarımıza yalvardım.
Hiç kimse bu fikirden yana olmadı. Benim sözlerim boşlukta kaldı.
Parlemantarizme geçiş konusunda uzlaşan 6’lı masa bile illa evvel cumhurbaşkanlığı seçimini yaşamak istedi. daha sonrasında sistem değişikliğini savundu.
Bence 6’lı masa ismine bu yanlışsız strateji değildi. Türkiye’yi olağan bir ülke olarak kıymetlendirerek epeyce büyük kusur yaptı 6 başkan.
Artık epey geç…
Bu ihtimal kalmadı.
Mevcut sistemin özünü tartışmadan “Kim aday olsun” saçmalıklarıyla son 2 sene oyalandı tüm ekranlar. Tam bir aldatmacaydı bu.
Maalesef bu tartışmaların tüm iştirakçileri o aldatmacanın bir modülü oldular. Buna ben de dahilim.
Çok söylemiş oldum…
Türkiye’nin bu başkanlık seçimleri kazan-kaybet olmaz, kaybet-kaybet olur diye…”